Blinde voetbalploeg van Zuid-Soedan hoopt op Paralympisch succes
Yona Sabri Ellon ziet de bal niet aan zijn voeten, maar hij hoort hem wel. Een zacht geratel leidt hem langs een verdediger en hij schiet raak in het doel.
Ellon heeft met zijn Zuid-Soedanese blinde voetbalteam een stap gezet richting hun droom om deel te nemen aan de Paralympische Spelen van 2028 in Californië.
De 22-jarige spits vertegenwoordigt Zuid-Soedans "Bright Stars", die deze week hun internationale debuut maken op het eerste mannenblindvoetbaltoernooi in Oeganda.
Voor hem gaat het om meer dan alleen voetbal.
"Ik moet meer goals maken om het negatieve beeld van blinde mensen in ons land weg te nemen," zei hij tegen AFP na de wedstrijd.
Blindvoetbal maakt gebruik van een bel in de bal om spelers van de vijfkoppige teams te sturen, en spelers roepen constant het Spaanse woord "voy" ("ik kom") om anderen te laten weten waar ze zijn.
Het team van Zuid-Soedan begon vijf jaar geleden bescheiden met slechts twee spelers, onder leiding van de ziende hoofdtrainer Simon Madol Akol.
"Er is zoveel potentieel bij mensen met verschillende soorten beperkingen dat ontsloten moet worden," zei hij.
Uitdagingen
Akol liet het team groeien tot veertig leden, die een doorsnede vertegenwoordigen van stammen uit Zuid-Soedan, het jongste land ter wereld dat nog steeds kampt met conflicten en etnische spanningen.
"Via voetbal zullen we blijvende vrede bereiken in Zuid-Soedan," zei Ellon, een van de acht die de reis naar Kampala maakten.
Ellon verloor zijn zicht door glaucoom op tienjarige leeftijd. Jarenlang stopte hij met school, overtuigd dat het einde van zijn zicht ook het einde betekende van zijn opleiding en zijn passie voor voetbal.
De "Bright Stars" veranderden dat.
"Uitdagingen zijn nu onze beste vrienden," zei hij.
Die uitdagingen zijn er in overvloed.
De openbare voetbalvelden in Zuid-Soedan zijn vol met gaten, gevaarlijk voor spelers met een visuele beperking.
Er is slechts één veilig veld en ze moeten ervoor betalen om het te gebruiken, zei trainer Akol.
Het officiële paralympische comité van het land werd pas een maand geleden opgericht, na een decennium van pogingen om zich te registreren.
Maar dit unieke minitoernooi in Kampala, met ook teams uit Oeganda en Zimbabwe, biedt een kans op meer zichtbaarheid.
"Door te laten zien dat mensen met beperkingen kunnen bijdragen... en zelfs op een dag hun land kunnen vertegenwoordigen, dat is wat deze jongens hebben gedaan," zei Robert Kidd, communicatiedeskundige bij Light for the World, een non-profitorganisatie die de Zuid-Soedanese spelers sinds 2020 ondersteunt.
Geliefd en trots
In de tribunes in Kampala moedigde een kleine maar enthousiaste menigte de spelers aan.
Jalia Nankwanga, een rechtenstudente aan Makerere University, sloeg colleges over om de eerste wedstrijd op maandag bij te wonen en te juichen voor het Oegandese team.
Nankwanga is zelf blind maar een vriend hielp haar de wedstrijd te volgen.
"Als ik mijn blinde medemensen op het veld zie, voel ik me geliefd en trots," zei ze, en voegde eraan toe dat ze nu zelf geïnspireerd was om te spelen.
De finale vond woensdag plaats tussen Zuid-Soedan en Oeganda, geladen met spanning.
Pas in de tweede helft scoorde aanvoerder Martin Ladu Paul vanaf de stip, wat juichen opriep van "SSD, SSD", de afkorting voor Zuid-Soedan, vanuit de tribunes.
Zuid-Soedan won met 3-0, maar beide teams zetten een stap richting een kwalificatieplek voor de Paralympische Spelen.
"Deelnemen aan zo'n kampioenschap is al een overwinning voor ons," zei Akol.