Europees kampioenschap voetbal onder 19

Het UEFA Europees Kampioenschap Onder-19, vaak bekend als het UEFA U19 Kampioenschap of Euro Onder-19, is een jaarlijks voetbalkampioenschap voor de nationale mannen teams onder 19 jaar van de UEFA-lidstaten. Het werd opgericht in 1948 als het FIFA Internationaal Jeugdkampioenschap, maar wordt beheerd door de UEFA sinds de Europese voetbalbond de competitie in 1956 overnam.

Het toernooi wordt gehouden in juni of juli en bestaat uit acht teams die zijn verdeeld in twee groepen van vier. Alle deelnemers, inclusief de gastheer, nemen deel aan een kwalificatiewedstrijd met drie rondes, waarbij de gastheer gegarandeerd is van een plek in de finale ongeacht de uitkomst.

De groepsfase volgt een single round-robin-formaat, waarbij elk team één keer tegen elke andere ploeg in de groep speelt. De beste twee landen uit elke groep gaan door naar een knock-outfase, met enkelvoudige halve finales en een finale. In even jaren fungeert het UEFA U19 Kampioenschap ook als kwalificatie voor het daaropvolgende FIFA U-20 Wereldkampioenschap. UEFA heeft vijf plaatsen, waarbij de vier halvefinalisten zich plaatsen, terwijl de twee nummers drie uit de groepsfase strijden in een play-off om de vijfde plek.

Engeland werd de eerste kampioen door Nederland met 3-2 te verslaan in de finale van 1948 onder FIFA's beheer. In de eerste twee edities onder UEFA werd geen kampioen gekroond, met Oostenrijk als winnaar in 1957. Van 1981 tot 2001 stond het toernooi bekend als het UEFA Europees Kampioenschap Onder-18, waarbij West-Duitsland gastheer en winnaar was van de eerste editie. De competitie kreeg zijn huidige naam in 2002, waarbij Spanje met 1-0 zegevierde over Duitsland in de finale.

Spanje, Engeland en Frankrijk zijn de meest succesvolle teams in dit toernooi, terwijl Duitsland, Rusland, Italië en Portugal ook aanzienlijke successen hebben behaald.