Coppa Italia Serie C

Coppa Italia Serie C, wcześniej znana jako Coppa Italia Lega Pro, to włoski puchar piłkarski w formacie pucharowym, założony w 1972 roku. Jest organizowany przez Lega Pro (Lega Italiano Calcio Professionistico), organ zarządzający trzecią ligą zawodową we Włoszech.

W turnieju bierze udział 60 drużyn z Serie C, trzeciej ligi włoskiej, które rywalizują o tytuł w każdym sezonie. Rozgrywki odbywają się według harmonogramu jesienno-wiosennego, zazwyczaj rozpoczynając się w październiku i kończąc w kwietniu.

Zawody składają się z sześciu rund, z czego 56 z 60 drużyn uczestniczy w pierwszej rundzie. Cztery kluby Serie C biorą udział w Coppa Italia, głównym włoskim pucharze piłkarskim, i otrzymują wolny los do drugiej rundy Coppa Italia Serie C.

Po dwóch początkowych rundach turniej przechodzi do 1/8 finału, ćwierćfinałów, półfinałów i finału. Wszystkie mecze rozgrywane są w formacie jednego meczu, z wyjątkiem półfinałów i finału, które odbywają się w formacie dwumeczu. Zwycięzca kwalifikuje się do baraży o awans do Serie C oraz do Coppa Italia w następnym sezonie.

Wyjątki mają zastosowanie, jeśli mistrz Coppa Italia Serie C już zapewnił sobie awans do Serie B, zakwalifikował się do baraży o awans do Serie C, został zdegradowany do Serie D lub zakwalifikował się do baraży o utrzymanie w Serie D. W takich przypadkach miejsce przypada wicemistrzowi, a jeśli on również spełnia te kryteria, to 11. drużynie z tej samej grupy Serie C co mistrz.

Alessandria zdobyła pierwszy tytuł Coppa Italia Serie C w sezonie 1972-1973, podczas gdy Monza przeszła do historii jako pierwsza drużyna, która zdobyła tytuł dwa razy z rzędu w sezonach 1973-1974 i 1974-1975, po zwycięstwie Alessandrii. Prawie zdobyli trzeci tytuł z rzędu, ale przegrali z Lecce w finale 1975-1976. Z kolei Palermo stało się pierwszą drużyną w historii tych rozgrywek, która dwukrotnie z rzędu zajęła drugie miejsce (1989-90 i 1990-91).