Puchar Azji U-17

AFC U-17 Asian Cup, wcześniej znany jako AFC U-17 Championship, to coroczny kontynentalny turniej piłkarski dla męskich reprezentacji narodowych do lat 17, należących do członków Azjatyckiej Konfederacji Piłkarskiej. Turniej ten został założony w 1985 roku jako AFC U-16 Championship, zanim w edycji z 2002 roku podniesiono limit wieku o rok, decyzję tę AFC ostatecznie cofnęła w 2008 roku, powracając do formatu do lat 17 i przyjmując obecną nazwę w 2023 roku.

Tradycyjnie rozgrywany we wrześniu lub październiku, miesiąc rozpoczęcia turnieju może się różnić. Ponadto, AFC U-17 Asian Cup rozpoczął się jako rozgrywki biennale, zanim od 2026 roku przeszedł na coroczny harmonogram.

Każdego roku rywalizuje szesnaście drużyn, z których wszystkie poza gospodarzami kwalifikują się poprzez turniej eliminacyjny — choć gospodarze mogą brać udział, mają zagwarantowane miejsce. Uczestnicy są podzieleni na cztery grupy po cztery zespoły, a pierwsza runda odbywa się w formacie jednokrotnej rundy każdy z każdym. Oznacza to, że każdy kraj mierzy się z każdym innym zespołem w swojej grupie raz, a tylko dwie najlepsze drużyny z każdej grupy awansują do fazy pucharowej.

Faza pucharowa rozpoczyna się od ćwierćfinałów, po których następują półfinały, a kulminacją jest finał. Wszystkie mecze fazy pucharowej są rozgrywane w systemie pucharowym, a jeśli mecz kończy się remisem po regulaminowym czasie gry, o zwycięstwie decyduje dogrywka, a jeśli nadal nie ma rozstrzygnięcia — seria rzutów karnych.

AFC U-17 Asian Cup służy również jako azjatycki turniej kwalifikacyjny do FIFA U-17 World Cup. Wszystkie osiem drużyn ćwierćfinałowych (z wyłączeniem potencjalnych gospodarzy) zdobywa bilety na Mistrzostwa Świata U-17.

Katar był gospodarzem dwóch pierwszych edycji turnieju, który wówczas nosił nazwę AFC U-16 Championship, docierając do finału i przegrywając w obu przypadkach. Arabia Saudyjska zdobyła pierwszy tytuł w 1985 roku i stała się pierwszą drużyną, która zdobyła wielokrotne mistrzostwa dwa lata później. Sukcesy odnosiły również Chiny, Korea Południowa i Korea Północna, podczas gdy Japonia ugruntowała swoją pozycję jako dominująca siła w tych rozgrywkach.